یک حرکت خشن و کارت قرمز. شجاعی از بازی اخراج می شود و ایران که در ورزشگاه آزادی تحت فشار کره جنوبی است شرایطش سخت تر میشود.مسعود اشک میریزد و تماشاگر مبهوت است. گلزنی نکونام اما همه چیز را عوض میکند و از همه خوشحال تر شجاعی است که اشتباهش در پس این برد پنهان ماند.
بعد از آن بازی بود که تصور عمومی بر حذف نام شجاعی از فهرست تیم ملی بود اما کارلوس کی روش پای یکی ار معدود لژبونرهای فوتبال ایران تا انتها ایستاد . ختی در بازی کره ، یا قطر که انتقادها از شجاعی ادامه داشت و حتی به تلویزیون کشید .

کی روش این رویه در آخرین فهرستش هم ادامه داد ؛ اگرچه این بار مسعود با درخشش در تیم تازه اش لاس پالماس شایسته دعوت بود اما با توجه به اینکه همچنان نام های قدیمی از روی نیمکت و کلینیک باشگاه ها به تیم ملی فراخوانده شده بودند تکرار این اتفاق هواداران را حساس کرده بود.

در بازی تایلند  ، تیم بی کیفیت بود و بهترین سیبل برای پرتاب انتقادات ... پس هوادار رحم نکرد و خواستار خروج شجاعی شد. شجاعی بیرون آمد  با دنیایی از ناراحتی. او تقصیری نداشت. دعوت شده ،آمده و بیشترین تلاشش را کرده. او فقط در یک مورد مقصر است. هیچگاه در پرسپولیس یا استقلال بازی نکرده است.

در سالهای دور و نزدیک بازیهایی به مراتب ضعیف تر از این را بازیکنان دیگر انجام دادند اما چون جایگاهی در بین سرخابی ها داشته اند هیچگاه مورد هجمه هواداران قرار نگرفته اند.

به نظر شما اگر مسعود شجاعی بازیکن استقلال یا پرسپولیس بود اینچنین مورد بی مهری قرار میگرفت؟